Χριστούγεννα… ευκαιρία να δώσουμε νόημα στη ζωή

Στο άκουσμα των Χριστουγέννων, ο καθένας μας έχει να πει πολλά για τις εικόνες, τις αναμνήσεις και τα συναισθήματα που του γεννιούνται. Οι γιορτές αυτές αποτελούν ευκαιρία για συνάντηση, για ξεκούραση, για εντατική εργασία, για διακοπές ή και πηγή άγχους, ανασφάλειας και θλίψης.

Στο άκουσμα των Χριστουγέννων, ο καθένας μας έχει να πει πολλά για τις εικόνες, τις αναμνήσεις και τα συναισθήματα που του γεννιούνται. Οι γιορτές αυτές αποτελούν ευκαιρία για συνάντηση, για ξεκούραση, για εντατική εργασία, για διακοπές ή και πηγή άγχους, ανασφάλειας και θλίψης.

Γυρίζοντας πίσω στο χρόνο για όλους μας, πριν πάμε ακόμη στον παιδικό σταθμό, κάτι άλλαζε εκείνες τις μέρες. Οι γονείς μας στολίζανε το σπίτι με ένα σωρό πράγματα που το καθένα κάτι συμβόλιζε. Μας έφερναν δώρα οι συγγενείς και οι φίλοι και ήταν ευκαιρία να πραγματοποιηθούν επισκέψεις, οι οποίες είχαν επίκεντρο εμάς. Μετά, καθώς ξεκινήσαμε τη σχολική μας ζωή, τα Χριστούγεννα αποτελούσαν την πρώτη μεγάλη περίοδο διακοπών από το σχολείο. Μια περίοδος ξεκούρασης, χαλάρωσης, παιχνιδιού και εορτασμού της γέννησης του Χριστού, μιας γιορτής που δίνει μεγάλη αξία στο παιδί, το οποίο έρχεται να δώσει ελπίδα και να εκπληρώσει σημαντικές ανάγκες στους ενήλικες.

Για τα παιδιά, ωστόσο, που το κλίμα της οικογένειας ήταν φορτισμένο με τσακωμούς, εντάσεις, ήταν έντονη η απουσία σημαντικών ανθρώπων ή είχε συμβεί κάτι δυσάρεστο, η περίοδος των Χριστουγέννων μπορεί να αποτελούσε και να αποτελεί και στο παρόν, ως ενήλικες, πηγή στρες, αίσθησης μοναξιάς και φόβου πως δεν αξίζουν τη φροντίδα και τη συντροφιά.

Κατά την περίοδο της εφηβείας, μιας περιόδου όπου όλα τίθενται υπό διαπραγμάτευση και υπό αμφισβήτηση, κάποιοι έφηβοι συνεχίζουν να περνούν τις γιορτές με τη διευρυμένη οικογένεια, κάποιοι με ένα δύο συγγενικά πρόσωπα και κάποιοι επιλέγουν να δοκιμάσουν να περάσουν τις γιορτές με φίλους, διοργανώνοντας κάποιο πάρτι, πηγαίνοντας στην αγαπημένη τους καφετέρια ή ακόμη και στο πάρκο που έχει γίνει το στέκι τους. Κάποιοι μπορεί να επιλέξουν να περάσουν τις γιορτές μοναχικά, δίχως να συμμετέχουν με κάποιον τρόπο σε κάποια συνεύρεση και έτσι ή να κοιμηθούν, ή να δουν ταινία ή να ξημερώσουν σε κάποιο internet café.

Στην ενήλικη ζωή, η πρωτύτερη σχέση με την οικογένεια έχει ίσως αλλάξει, ίσως όχι. Αυτό είναι ένα κομβικό σημείο για το πώς ο κάθε ενήλικας επιλέγει να περάσει τις γιορτές. Έρχονται και αναβιώνονται πολλά από τα συναισθήματα της παιδικής ηλικίας που μας δημιουργούν νοσταλγία ή δυσφορία για αυτά που ζήσαμε και έχουν πια περάσει. Αν δεν συμφιλιωθούμε με αυτό το γεγονός, δεν το αποχαιρετίσουμε τιμώντας το και δίνοντάς του χώρο μέσα μας, μπαίνουμε σε έναν φαύλο κύκλο. Προσπαθούμε να αναβιώσουμε το παρελθόν, αν ήταν ικανοποιητικό ως προς τις ανάγκες μας ή τρέμουμε πως θα συμβούν τα ίδια δυσάρεστα γεγονότα και θα ξανανιώσουμε μόνοι και εγκαταλειμμένοι.

Έτσι, τείνουμε να φροντίσουμε να «κάνουμε» ό,τι περνάει από το χέρι μας προκειμένου να σιγουρευτούμε πως θα είμαστε «χαρούμενοι» εκείνες τις ημέρες ή τουλάχιστον να αποφύγουμε τα συναισθήματα της στεναχώριας, του πόνου, της μοναξιάς και της αίσθησης κενού.

Βέβαια, φέτος τα Χριστούγεννα μπορούν να αποτελέσουν ευκαιρία να ενηλικιωθούμε ψυχικά και να σταθούμε στις πραγματικές μας ανάγκες (Βασιλειάδης, 2015), οι οποίες για τον καθένα είναι τόσο μοναδικές όσο και ο ίδιος. Ο κάθε άνθρωπος γνωρίζει με ποιον τρόπο μπορεί να τροφοδοτήσει τον εαυτό του ή αν δεν το γνωρίζει και φοβάται, ποτέ δεν είναι αργά για νέα ξεκινήματα. Κάτι που συχνά ξεχνάμε στην καθημερινότητα είναι η ανάγκη μας για πνευματικότητα. (A.S.E.R.V.I.C., 2016). Τα Χριστούγεννα μπορούν να αποτελέσουν ευκαιρία να δώσουμε το προσωπικό μας νόημα στη ζωή, στη σχέση με τον εαυτό μας και τους ανθρώπους. Αν δώσουμε προτεραιότητα σε αυτές τις ανάγκες του εαυτού μας, θα διαπιστώσουμε πως δεν θα υπάρχει κάτι που κάναμε ή δεν κάναμε όπως έπρεπε, μιας και προέκυψε από τη φροντίδα των αναγκών μας.

Αφήνοντας τις προσδοκίες που μας επιφορτίζουν με πολύ συγκεκριμένους τρόπους διάθεσης και συμπεριφοράς, μπορούμε να επιτρέψουμε στον εαυτό μας να σταθεί στο παρόν. Έτσι δεν θα υπάρχει κάτι που θα διαψευθεί στο πέρασμα των ημερών, αφήνοντας πικρία και ενοχές πως πάλι κάτι δεν καταφέραμε (Αβραάμ Ευαγγελία, 2019).

Δεν θέλω να αφήσω απ’ έξω τους ανθρώπους που εκείνες τις ημέρες εργάζονται σκληρά και δεν έχουν πολλά περιθώρια να επιλέξουν τι θα κάνουν ή δεν θα κάνουν. Έχουν την ευκαιρία, στεκούμενοι στα συναισθήματά τους να τα μοιραστούν και, έτσι, να νιώθουν πως υπάρχει σύνδεση, ακόμη και αν δεν είναι στο ίδιο γιορτινό τραπέζι με αυτούς που επιθυμούν.

*Αβραάμ Ευαγγελία (2019), Όσα πιο πολλά φώτα έξω τόσο πιο σκοτεινά μέσα μας. Ανακτήθηκε από https://www.psychologynow.gr/

*Association for Spiritual, Ethical and Religious Values in Counseling, (2016) ASERVIC spiritual competences. Retrieved from http://www.aservic.org/resources/spiritual-competencies.

*Βασιλειάδης Γρηγόρης (2015), Θέλεις να βελτιώσεις την Ψυχολογία σου αυτά τα Χριστούγεννα; Ερωτήσεις που χρειάζεται να υποβάλεις στον εαυτό σου αυτές τις διακοπές. Ανακτήθηκε από https://www.psychologynow.gr/